هر خونه قانون خودشو داره، مثل هر کشور، که حتی مسافرا و توریستا هم باید رعایت کنن.

یه رفیق داره بابام. دختر و پسرش از منم بزرگترن. 

بعد از طلاق و ازدواج دومش، اومدن خونمون به عنوان ماه عسل؛ که خب نوش جونشون. بشقاب آوردیم ۶ تا. یکیو خانومه گذاش کنار، نشست کنار شوهره با هم تو یه بشقاب غذا خوردن. 

بعد یه سال چن وقت پیش اومدن دوباره خونمون، با خواهر زن و داماد و دو تا دختراشون. بازم یه بشقاب تمیز برگشت آشپزخونه.

غرض اینکه عشق خوبه، محبت خوبه، دوست داشتن و توجه هم. اما یه حدودی رو خدایی دیگه آدم باید رعایت کنه. و اینکه همونطوری که تو فرهنگ اغلب ماها بوسیدن و لخت راه رفتن تو خیابون نیست، اینم نیست، لااقل ما شمالیا.

رعایت کنین پیشمون. ما معذب میشیم.